1930 Indiana Jones i Powietrzni Piraci

[ Pobierz caĹ‚oĹ›Ä‡ w formacie PDF ]

na ktĂłrej Sledził opis Chino osiągną pułap, na jakim im zależy.
Więc lepiej&
W drogę! wrzasnął Indy. Skinął na porucznika. Wypro-
wadzić samolot z hangaru, ale migiem! krzyknął. Will, Rene,
226
jak najszybciej odpalcie silniki. Gale, ty i Joe zrĂłbcie ostatni prze-
gląd ekwipunku w samolocie, żeby się upewnić, że wszystko mamy.
Ja chcę jeszcze załatwić kilka spraw. Jak tylko wejdę na pokład,
daj sygnał Willowi, żeby startował.
ZwrĂłcił się do innego oficera, ktĂłrego rozpoznał jako szefa
łącznoSci miejscowego garnizonu.
To pan ma kontakt z pułkownikiem Henshawem?
Tak jest.
Za chwilę odlatuję. Proszę natychmiast połączyć się z puł-
kownikiem i powiedzieć mu, że widział pan, jak startujemy. Niech
pan utrzymuje łącznoSć, dopĂłki nie zobaczy pan, jak koła odrywa-
ją się od ziemi, jasne?
Ale jest Srodek nocy&
Kapitanie, chce pan dożyć szczęSliwej staroSci?
OczywiScie, ale&
Więc dzwoń pan! Poza tym, to ranny ptaszek. Ale już!
Indy nie czekał, by zobaczyć, co zrobi kapitan. PuScił się bie-
giem w kierunku forda. Gale trzymała dla niego otwarte tylne drzwi
kabiny. Gdy tylko znalazł się w Srodku, Gale zatrzasnęła je i za-
mknęła na zamek. Will zaglądał przez ramię do kabiny z kokpitu.
Indy zacisnął pięSć i poruszył nią z gĂłry na dĂłł w powietrzu. Crom-
well kiwnął głową i chwilę pĂłxniej jego dłoń popchnęła trzy dxwi-
gnie przepustnic do oporu. Trzy silniki firmy Pratt & Whitney za-
wyły swą znajomą piosenkę i po niecałych dziesięciu sekundach
ziemia zaczęła się oddalać.
227
19.
Wznosili się powoli i płynnie w ciemnoSciach. Widoczne były
jedynie samotne Swiatełka rancz lub małych miasteczek daleko
w dole. A i te zaczęły znikać pod gęstniejącymi chmurami, ktĂłre
napotkali na wysokoSci tysiąca dwustu metrĂłw. Cromwell i Fo-
ulois utrzymywali forda we wznoszeniu na południowy wschĂłd,
w kierunku Puerto de Luna, miasta nad brzegami rzeki Pecos. Co
ważniejsze, leżało ono między Las Vegas a Roswell, a obecny kurs
poprowadzi ich wzdłuż linii na zachĂłd od Clovis i Portales na
granicy Nowego Meksyku z Teksasem. W Puerto de Luna także
znajdowała się radiostacja, ktĂłra nadawała w nocy, i to dało pilo-
tom wsparcie nawigacyjne. Mogli dostroić się do częstotliwoSci
stacji w Puerto de Luna na południu, przełączyć się na całonocną
stację nadawczą w Albuquerque na zachodzie, i dzięki rysowa-
niu linii na mapie z namiarami pozycji stacji naziemnych, syste-
matycznie kontrolować swoje położenie. Jeżeli Chino znał teren
i pogodę tak dobrze, jak mySleli, sterowiec, ktĂłry powinien się
wystrzegać dużych burz, wybierze najlepszą trasę do osiągnięcia
pozycji, z jakiej rozpocznie swĂłj lot na wschĂłd. A lot ten będzie
przebiegał nad Doliną Ognia, dalej nad Gorzkim Jeziorem, leżą-
cym niedaleko na pĂłłnoc od Roswell a następnie, na ekstremal-
nej wysokoSci, jego piloci muszą jedynie utrzymać kurs na
pĂłłnocny wschĂłd. Indy zdążył się dotychczas dowiedzieć o do-
strajaniu do częstotliwoSci komercyjnych stacji nadawczych tyle,
by wiedzieć, że na ogromnej wysokoSci, na jakiej sterowiec bę-
dzie leciał, jego załoga może skorzystać z ich sygnałĂłw od jed-
228
nego miasta do drugiego, podążając prymitywną, ale skuteczną
powietrzną autostradą radiową.
Indy odłożył to teraz na bok. Cromwell odezwał się przez tele-
fon pokładowy.
Wskakujcie w kombinezony. Zrobi się okrutnie zimno, i to
o wiele szybciej niż sądzicie. Kiedy się już ubierzecie, pospraw-
dzajcie się nawzajem. I upewnijcie się na sto procent, że kiedy tem-
peratura spadnie poniżej minus dwudziestu, co się wkrĂłtce stanie,
nie dotykacie metalowych rzeczy gołymi rękami. Jeżeli nie usłu-
chacie, zostawicie na nich swoją skĂłrę.
Jasne, Will. A co z wami?
Jak tylko młoda dama założy kombinezon, przySlij ją do
nas. Rene będzie mĂłgł pĂłjSć się ubrać, gdy Gale zajmie prawy fo-
tel. Kiedy Rene wrĂłci i przejmie swĂłj fotel, Gale wexmie mĂłj, a ja
pĂłjdę się ubrać. Nie zapomnijcie sprawdzić nas. Tam, dokąd leci-
my, każda pomyłka może drogo kosztować.
Rozumiem potwierdził Indy. ZwrĂłcił się do Gale. Sły-
szałaS wszystko?
Tak. Do roboty zachichotała. To bardzo miłe, że jedno-
czeSnie dwĂłch panĂłw będzie mi pomagało się ubierać. Ileż w tym
pikanterii.
Może dla niedxwiedzia grizzly mruknął Chino. Dziesięć
minut pĂłxniej była gotowa przyznać mu rację. W ciężkim kombi-
nezonie z podbitej kożuszkiem skĂłry, grubych butach, skĂłrzanym
hełmie i goglach czuła się jak przejedzony niedxwiedx.
Ledwie mogę w tym chodzić poskarżyła się.
No to pełzaj odpowiedział jej Indy.
Poczłapała do kokpitu. Chwilę pĂłxniej w kabinie zjawił się
Foulois i trzej mężczyxni pomogli sobie nawzajem założyć grube
i niewygodne kombinezony. Każdy z nich sprawdził ekwipunek
pozostałych i Foulois wrĂłcił do kokpitu, przysyłając Cromwella.
Kiedy Gale wrĂłciła do kabiny, założyli maski tlenowe, czerpiące
życiodajny tlen z butli przewieszonych przez ramię, zmodyfiko-
wanych przez Sama Browne a.
Każdy zbiornik zawiera zapas na dwie godziny poinfor-
mował Indy Gale i China. Na co najmniej dziesięć minut wcze-
Sniej musicie być gotowi do zmiany butli. Will nalega, by przy
każdej wymianie zbiornika asystowała druga osoba. Jeżeli ktĂłre-
kolwiek z nas namiesza coS przy zaworach lub połączeniu i tlen
przestanie dochodzić, na tej wysokoSci nie będziemy mieli nawet
229
trzydziestu sekund, by naprawić swĂłj błąd. A jeżeli ktoS jest przy
tobie, może od razu włączyć dopływ tlenu.
Chino kiwnął głową na znak zgody.
Jak zdołamy się porozumieć w takim hałasie, przy ryku wia-
tru i silnikĂłw?
Te maski to najnowszy wojskowy model. Mają wbudowane
nadajniki radiowe. Ponieważ zasięg jest mały, akurat wewnątrz
samolotu Indy przekazywał to, czego dowiedział się od Hensha-
wa system powinien działać bardzo dobrze. Ale przestrzegł
jeSli ktĂłrekolwiek z nas wywoła kogoS i nie otrzyma odpowiedzi,
niech zaraz odnajdzie tę osobę. Może się zdarzyć, że komuS skoń-
czy się powietrze lub puSci zawĂłr. Na tej wysokoSci pięć minut
bez tlenu to wyrok Smierci.
Wszystko działało idealnie, choć trudno im się było ruszać
w ciężkich kombinezonach i rosnącym zimnie. Wyjrzeli do tyłu,
na pĂłłnocny zachĂłd. Ciemne dotychczas niebo przecinały niemal-
że nieustannie błyskawice, przeskakujące między chmurami we
wciąż narastającej burzy. Wielkie pioruny rozbłyskiwały niczym
Swiatła latarń.
Boże, jak to dobrze, że nas tam nie ma zauważyła Gale.
Mogłoby nas rozerwać na strzępy.
Dzięki powiedział Chino, nie kryjąc sarkazmu.
Indy klepnął go w ramię.
Nie mamy zamiaru się tam zbliżać zapewnił ogromnego
Indianina. Joe, nadchodzi Swit. Lepiej sprawdxmy broń.
Ford został dobrze przygotowany na planowane spotkanie ze
sterowcem. Luki bagażowe w Srodkowej częSci skrzydeł, zmody-
fikowane tak, by pomieScić po jednym karabinie maszynowym
z ciężkim ładunkiem amunicji, dały Francuzowi i Cromwellowi [ Pobierz caĹ‚oĹ›Ä‡ w formacie PDF ]

Podstrony